آتشکده آذرخش یا مسجد سنگی، یکی از آثار تاریخی خاموش ایران، در فاصله پنج کیلومتری جنوب‌شرقی از شهر داراب، در دامنهٔ کوه واقع شده است. این بنا به شکل شگفت‌انگیزی با نمای چلیپا (صلیبی‌شکل) شناخته می‌شود و امروزه به نام “مسجد سنگی” معروف است.
مساحت کل این آتشکده حدود ۴۲۰ متر مربع است و به یکپارچه از تندیس کوه تشکیل شده است، در فاصلهٔ چهار کیلومتری به سمت خاوری از شهر داراب واقع شده است. بخشی از سقف این ساختمان به صورت باز طراحی شده و زیر آن یک حوض کم‌عمق واقع شده است.
در نزدیکی این بنا، یک اتاق کوچک در دل کوه ساخته شده که به نظر می‌رسد در گذشته به عنوان محل نگهبانی برای آتشکده مورد استفاده قرار گرفته باشد. این سازه به عنوان یک شاهکار معماری باستانی شناخته می‌شود که از مهارت و دقت بسیار در تراشیدن صخره‌های کوهان استفاده شده است.
شهرستان داراب، که در گذشته به نام دارابگرد شناخته می‌شد، در فاصله ۲۷۵ کیلومتری شرقی این آتشکده واقع شده است. برخی از محققان باور دارند که آتشکدهٔ آذرخش در ابتدا یکی از مراکز عبادت و نیایشگاه‌های مهرپرستان آریایی بوده است که در دوران ساسانیان به یک آتشکده تبدیل شده است.
بازارهای زاهدان را معرفی کنید؟